W swoim biznesie jestem wojowniczką! Wywiad z Kariną Potapczyk

W 2003 roku otworzyła własną działalność gospodarczą. Od 2008 roku prowadzi Pensjonat Zającówka zlokalizowany w Szklarskiej Porębie. Jest członkiem rady nadzorczej w Fundacji „Klub Logiczny” w Piechowicach. Jest współtwórcą sezonowego projektu KUFEL Czeska Przystań Piwna Szklarska Centrum (jedyne miejsce w Szklarskiej z ofertą shisha baru). Poza tym jest prezesem KaWo Group Sp. Z o.o., którego głównym celem jest Central Point City Hotel. Rozwija autorski projekt franczyzowy SpaProNatura Sp. Z o.o. Obecnie czeka na legalizacje Fundacji “Karkonosze dla Każdego”. Poznajcie Karinę Potapczyk!

Ewelina Salwuk-Marko: Co przywiało Cię z Kołobrzegu do Szklarskiej Poręby?

Karina Potapczyk: Może zabrzmi to dziwnie, ale przywiała mnie miłość… wielka miłość mojego męża do Karkonoszy. Od 2003 r. funkcjonowałam w branży ubezpieczeniowej. Gdy poznałam mojego męża, miałam już biuro w centrum Kołobrzegu połączone z punktem opłat. Wtedy miało to jeszcze rację bytu. Nic oprócz firmy, tak naprawdę nie trzymało mnie w Kołobrzegu. Mój ówczesny kandydat na partnera życiowego był zakochany w górach. Z czasem i mnie zaraził tym uczuciem. Przez dwa lata szukaliśmy naszego miejsca do życia i znaleźliśmy je właśnie w Szklarskiej Porębie.

**Jesteś właścicielką Pensjonatu Zającówka w Szklarskiej Porębie, jak na co dzień wygląda Twoja praca?**

Sugeruję wybrać się każdemu do Zającówki i zbadać osobiście ten temat! Ale tak na poważnie, przechodzę obecnie niesamowitą transformację. Staram się teraz na rozwój siebie i swojego biznesu. Klub biznesowy, do którego należę uzmysłowił mi, że jako właściciel firmy muszę posiąść umiejętność pracy nad własnym biznesem, a nie w biznesie. To ogromna różnica. Ja do niedawna usiłowałam łączyć pracę nad biznesem z osobistym zaangażowaniem. Robiłam wszystko, co tylko się dało w środku biznesu. Można tak funkcjonować nawet bardzo długo, ale to jest tylko oszukiwanie samego siebie, że pracuje się nad biznesem. Osobiste zaangażowanie operacyjne w znacznym stopniu ogranicza potencjał przedsiębiorczego umysłu, bo absorbuje go do prostych czynności, zamiast napędzać do kreowania rozwoju. Rok 2022 był dla mnie rokiem szlifowania umiejętności delegowania zadań i wyrzekania się przekonania, że najlepiej to ja wszystko zrobię sama. Doba jest na to zbyt krótka i trzeba się z tym pogodzić.

Reasumując i wracając do Twojego pytania. Moja praca to nie tylko sprzedaż zakwaterowania turystom. Moja praca to również stały osobisty rozwój. Świat zmienia się bez przerwy. Musimy nadążać za tymi zmianami i stale ewoluować. Ja ten proces również postrzegam jako zawodową aktywność. Moja codzienna praca jest wielopłaszczyznowa.

**Pensjonat Zającówka w Szklarskiej Porębie**

Jaka jest idea i misja Twojej działalności?

Mam taką wizję, by docelowo Zającówka przeistoczyła się z pensjonatowej poczwarki jaką jest aktualnie w butikowego motyla na co ma potencjał. Na co dzień funkcjonujemy zgodnie z ideą bycia blisko gościa. W efekcie tych działań rodzina Zającówki stale powiększa swoje zasoby. My nie szczycimy się relacją, w której goście wracają do nas drugi, czy trzeci raz. My mamy gości, którzy wracają do nas siódmy, dziesiąty… czternasty raz. A wiesz, dlaczego tak się dzieje? Bo jesteśmy blisko nich. Wiele w obiekcie można zautomatyzować. Można nie odbierać telefonu, tylko przekierować sprzedaż np. do booking. To też działa, ale… Gdy nie budujesz relacji, to jest ona po prostu słaba.

W płaszczyźnie prowadzonego pensjonatu utworzyliśmy, też z moim mężem strefę SPA, w której hołdujemy naturalnym mechanizmom organizmu wierząc, że właściwe bodźcowanie może skutecznie zastąpić inwazyjną kosmetologię. Już sama nazwa Spa Pro Natura komunikuje naszą filozofię, czyli powrót ku naturze.

Na przełomie roku utworzyliśmy również fundację „Karkonosze dla Każdego”. Machina sądownicza trawi jeszcze nasze akty założycielskie, ale jak tylko „wypluje” orzeczenie o utworzeniu podmiotu, z największą przyjemnością zaprezentuję jej misję.

Wypowiadasz się o swojej marce w bardzo konkretny sposób. Zwracasz uwagę na relacje odpowiedni klimat. Gdyby Twoja marka była człowiekiem jaka by była? Jakie cechy i umiejętności by posiadała?

Nie wiem, czy jest taki człowiek. Chyba bardziej przypominałaby jakiegoś kosmitę. Takiego z wielką głową i koszmarną ilością poplątanych kosmyków pomysłów, kilkunastoma rękoma i olbrzymimi stopami (śmiech). Twarde stąpanie po gruncie, to jedna z podstawowych cech tego stwora. Wiele rąk, a każda może zajmować się czymś innym, no i oczy… Ta postać miałaby wiele par oczu usytuowanych dookoła głowy. Musi wszystko widzieć i lubi zadawać ogrom pytań. Nie wstydzi się, gdy nie ma wiedzy na jakiejś płaszczyźnie. Skutecznie szuka wówczas odpowiedzi.

Tak naprawdę, Pensjonat to jedna z wielu Twoich działalności, opowiedz czym jeszcze się zajmujesz.

Tak to nie jedyne moje zajecie. Jestem osobą, która uwielbia prace na wielu płaszczyznach i nie chodzi tu o pracoholizm, a o ciągłe doskonalenie siebie i swojego biznesu. Nie lubę bezczynności, mam mnóstwo pomysłów, które stopniowo realizujemy. Pensjonat, niedługo fundacja o której wspominałam, ponadto szykujemy produkt franczyzowy i myślę, że wystartujemy z nim w drugim kwartale 2023 r. Jesienią 2022 uruchomiliśmy w Szklarskiej partnerski punkt sprzedaży ozdób szklanych. Naszą inspiracją była firma Vitbis – światowy potentat w produkcji bombek.

Nowością w naszym pensjonacie, jest też całodobowa samoobsługowa winnica (nie)Winny Zając, która spotkała się z bardzo dobrymi opiniami ze strony turystów. Do degustacji oddajemy w niej wina pochodzące tylko z lokalnych winnic (francuskich, hiszpańskich itp. u nas nie znajdziecie). Bardzo mocno nastawiamy się na budowanie lokalnej marki korzystając właśnie z lokalnych dobrodziejstw.

**Karina Potapczyk** – **Właścicielka Pensjonatu Zającówka w Szklarskiej Porębie, przedsiębiorczyni**

Czy uważasz się za kobietę, której multitasking nie jest obcy?

Zdecydowanie. Wiesz, ja jestem wojowniczką. Prowadzę biznes, walczę o przetrwanie w dość trudnej rzeczywistości, wychowuję syna. Jego tata zmarł po trudnej chorobie nowotworowej, a cały nasz wspólny świat został na mojej jednej głowie. Do niedawna byłam w mojej firmie księgową, recepcjonistką, marketingowcem, intendentką, kontrolerem jakości każdej potrawy, strategiem. Potrafiłam do tego wstać o 4 rano by napiec chleba, który goście pokochali i nabywają przed wyjazdem. Ponadto 5 dni w tygodniu mój syn był na treningach: piłka nożna, karate, szachy, brydż, narty… Trochę mnie to już jednak zmęczyło. Potem wybuchła pandemia, która osłabiła nieco moje skrzydła i zaczęłam funkcjonować trochę inaczej. Teraz więcej czasu przeznaczam na szukanie rozwiązań, na to, jak nie pozwolić zepchnąć mojej firmy na skraj przepaści.

Co dla Ciebie oznacza zwrot “przedsiębiorcza kobieta”?

Przedsiębiorcza kobieta, to taka, która buduje drabinę z kłód jakie życie rzuca jej pod nogi. Mam nadzieję, że moja drabina poprowadzi mnie w piękną przestrzeń.

Czy uważasz, że “siostrzeństwo w biznesie” istnieje?

Nie wiem. Doznałam już tak wielu zawodów ze strony bliskich obu płci, że podchodzę bardzo ostrożnie do stawiania idealizujących tez na temat nawiązywanych relacji.

Co zmienia przedsiębiorczość u kobiet, a co im dodaje?

Pokusiłabym się o stwierdzenie, że przedsiębiorczość może nas nieco pozbawiać subtelności. A może to są tylko takie stereotypy, że niby słaba płeć. Mamy poprzyczepianych sporo różnych łatek, które niby nas definiują, ale czy faktycznie? A może już czas odstąpić od takiego szufladkowania i podziału kobieta/mężczyzna. Znasz pewnie wiele kobiet przedsiębiorczyń, ale równie wielu mężczyzn, którzy tylko czekają by nimi pokierować. Wolałabym rozwijać ten wątek, gdyby pytanie brzmiało: Co zmienia przedsiębiorczość w osobowości człowieka, a co mu dodaje? Ja naprawdę nie widzę nic nadzwyczajnego w tym, że kobieta jest samodzielna i ma przedsiębiorczą osobowość. Nie uważam by to było jakieś mega osiągnięcie. Ja nigdy nie pracowałam u kogoś. Od 2003 roku jestem na własnej działalności. Mój tata zmarł, gdy miałam 17 lat. Skończyłam ogólniak, poszłam na studia, początkowo dzienne, ale szybko się zorientowałam, że tak za długo się nie da. Trzeba zarabiać. Moja mama nigdy nie doznała uczucia zapłacenia dziecku za semestr studiów, od skończenia ogólniaka nie miała, też zmartwienia by mnie utrzymywać.

Jestem gotowa by wrócić do Twojego pytania i odpowiedzieć co nam to daje (nam – w sensie każdemu człowiekowi) – budujemy pewność siebie. Nawet jeżeli coś się nie uda, decyzja nie zawsze będzie słuszna, to jednak konsekwencje, które spadają na barki i z którymi się mierzymy komunikują, że potrafimy sobie poradzić. Nie jesteś w stanie tego osiągnąć, gdy poddajesz się czyjejś decyzyjności. Przedsiębiorcza kobieta podejmuje decyzje, a nie czeka by skądś do niej nadeszły.

Czy jesteś w miejscu o jakim marzyłaś? Czy to dopiero przed Tobą?

Moje marzenia były zupełnie inne niż rzeczywistość, której jestem udziałem. Chyba były mniejsze. Wyobraźnia nie zawsze jest w stanie wykreować coś o czym nie ma się pojęcia. Podświadomość podpowiada mi, że moje szczyty są dopiero przede mną. Dziś jestem w gęstej mgle. Owszem, mam na koncie sporo osiągnięć, ale trudności codzienności zdecydowanie wskazują, że dobre dopiero przede mną.

Karina za 10 lat….

Spokojna. Pozbawiona poczucia odpowiedzialności za byt istot, które żyją w otoczeniu. W końcu ma czas by poświęcać go sobie – czyli egoistka? (śmiech). Postrzegająca świat z dziecięcą radością – tego chyba najbardziej mi dziś brakuje.